| Johann Grobler se opmerkings: Moenie deur die titel afgesit word nie! Jou eerste reaksie kan wees: “Wat? Ek glo dit nie! Is hierdie skrywer ernstig? Ek gaan nie my tyd mors deur hierdie nonsens te lees nie!”Hou asseblief aan lees. Ek glo meeste van die lesers, indien nie almal nie, sal, nadat hulle met ‘n oop gemoed gelees het, saamstem met die titel. Miskien sal jy dit meer as een keer moet lees, om die waarheid te laat insink en die las van skaamte en skuld wat godsdiens – veral wettiese Christendom – op ons opgelê het, te verdryf. |
Romeine 5:20 verklaar ‘n skokkende waarheid: “..namate die sonde toegeneem het, het die genade nog soveel oorvloediger geword.” Laat dit insink. Hoe erger die sonde, hoe meer genade is daar. Jy kan so veel sondig as wat jy wil, en genade sal dit bedek. Jy sondes kan nie genade oortref nie.
Hier is die werklkheid: daar sou geen genade sonder sonde wees nie. Die Christendom verbloem dikwels hierdie werklikheid en vermy Romeine 5:20 asof dit ‘n slaggat in hulle volmaakte teologie is. Hulle voer aan hierdie boodskap gee mense ‘n “lisensie om te sondig.” Maar dink daaroor: het jy al ooit ‘n lisensie nodig gehad om te sondig? Niemand het dit nodig nie. Ons almal sondig voortdurend, of ons in die hel glo of nie.
Die waarheid is dat die mensdom ontwerp is om te misluk. Ons is aan ydelheid onderwerp, en sonde is in die weefsel van ons lewens ingeweef. Maar die Christendom hou aan om sy “Hoe om op te hou sondig”-programme voort te bring, asof genade ‘n rugsteunplan is vir diegene wat nie die stappe gevolg het nie. Dit mis die punt heeltemal.
Genade is nie ‘n plan B nie. Dis DIE plan.
GOD HET DIE SKRIF GESKRYF
Hier is iets selfs meer fundamenteel: God het jou lewe geskryf voordat jy gebore is. Elke oomblik, elke sukses, en ja, elke mislukking is deur Hom geskryf. Dit beteken dat jou sondes, ongeag hoe dit jou mag bedroef, in die verhaal geskryf is deur dieselfde God wat in jou behae het.
As dit jou ongemaklik maak, oorweeg dit: as God soewerein is, is Hy soewerein oor elke ding – insluitend jou sonde. Jou mislukkings is nie vir Hom verrassings nie. Dit is nie goëlballe wat Sy plan omvergooi nie. Hulle is deel van die plan.
Trouens, jou mislukkings is Sy mislukkings in die sin dat Hy dit veroorsaak het en dit vir Sy doeleindes in die storie geplaas het. Hoekom? Om jou nederig te hou, jou te herinner aan jou behoefte aan Hom, en om Sy ongelooflike genade te demonstreer. Wanneer ons misluk, is dit ‘n geleentheid vir Sy liefde om nog helderder te skyn.
Die mooiheid van hierdie waarheid is dat dit die verpletterende las van skuld en skaamte verwyder. Jy is nie ‘n stukkende rat in die masjien nie. Jy is ‘n geliefde kind wat die lewe uitleef wat God sorgvuldig vir jou gemaak het. En omdat Hy die Outeur is, kan jy rus in die versekering dat niks – nie eers jou ergste foute nie – Sy plan kan ontspoor nie.
DIE GRONDSLAG VAN TOTALE VRYHEID
As ons ooit werklik in vryheid gaan lewe, moet ons hierdie basiese waarheid begryp: genade het geen perke nie. Die diepte van hierdie waarheid verander alles. Totdat ons verstaan dat genade groter is as sonde – enige sonde – sal ons altyd met skuldgevoelens en vrees in ons agterkop leef.
Dink daaroor: as daar ‘n grens aan genade is, is ons nooit regtig vry nie. Ons loop altyd op eierdoppe, bang om een of ander onsigbare lyn oor te steek waar God se geduld opraak. Maar dit is nie die God van die Bybel nie. Genade is onbeperk, want God se liefde is onbeperk. Sodra jy dit besef, is jy vry. Vry van skuldgevoelens. Vry van skaamte. Vry van die uitmergelende behoefte om te presteer, om te meet, om Sy guns te verdien.
Wanneer hierdie waarheid in jou hart vestig, kan jy sonder vrees lewe – sonder om te wonder of jy genoeg gedoen het, goed genoeg was, of hard genoeg gebid het om God aan jou kant te hou.
TRANSFORMASIE DEUR LIEFDE, NIE VREES NIE
Sodra jy ophou leef in vrees vir die hel, kan jy begin om in die liefde van God te lewe. Dit is ongelooflik hoe liefde jou verander. Wanneer jy God se genade en liefde ervaar, vind jy skielik dat jy nie banke wil beroof, jou huweliksmaat wil verneuk of vir jou naaste wil lieg nie. Die transformasie kom nie omdat jy bang is vir die helse vuur nie, maar omdat jy oorweldig word deur liefde.
En die reis eindig nie daar nie. Selfs ons sondes – die oomblikke wat ons die teiken mis – bring Hom eer. Dit maak ons nederig en herinner ons aan ons behoefte aan Hom. Sonde vernietig nie jou verhouding met God nie; dit verander net wat jy dink Hy van jou dink. Maar hier is die goeie nuus: Sy gedagtes oor jou verander nooit nie. Hy verheug Hom reeds ten volle in jou omdat Hy jou gemaak het.
DIE PROBLEEM MET GODSDIENS
Godsdiens hou daarvan om ons vasgevang te hou in die kringloop van sonde en skuld. Dit sê: “Fokus harder, probeer harder, en jy sal ophou sondig.” Maar hoe meer jy op sonde fokus, hoe groter doem dit in jou gedagtes op. Selfs Paulus, die apostel, het erken dat hy met sonde worstel: “Die wil bestaan wel by my, maar die doen van die goeie nie” (Romeine 7:18). Klink dit bekend? Ons was almal daar en het belowe om beter te doen, net om vyf minute later te misluk.
Wat is die antwoord? Dit is nie langdurige gebedsessies nie, of om te vas nie, of ‘n aanspreeklikheidsmaat of vasbeslote selfdissipline nie. Die antwoord is genade. Die stryd teen sonde is die essensie van godsdiens, en godsdiens werk nooit nie.
STERF AAN SONDE, LEEF IN GENADE
Genade wis nie uit op magiese wyse, jou vlees of die vlees se stryd nie. Dit bevry jou van die voortdurende oorlog daarmee. Verlossing van sonde kom nie van oorwinning uit ‘n stryd nie; dit kom van doodgaan tot die stryd heeltemal. Genade verander die manier waarop jy sonde sien. Jy besef dat dit nie meer mag oor jou het nie, nie omdat jy dit oorwin het nie, maar omdat Christus dit gedoen het.
Dit is waar ware vryheid begin. Wanneer jy ophou om op jou mislukkings te fokus en op Sy genade begin fokus, ontdek jy iets ongeloofliks: jy is vry. Vry om te lewe. Vry om lief te hê. Vry om te vertrou dat God dit onder Sy beheerhet – selfs jou sonde.
Om hierdie basiese waarheid te begryp is noodsaaklik as jy ooit in totale vryheid gaan lewe. Genade is nie ‘n teologiese konsep of ‘n mooi woord nie. Dit is die fondament van ons verhouding met God. Totdat ons in die onbeperkte, allesomvattende genade van God glo, sal ons altyd vasval – streef, misluk en wonder of ons genoeg is.
Maar jy is genoeg, want Hy is genoeg. Genade is groter as sonde, en dit is tyd dat ons ophou om anders voor te gee. Ons leef nie in vrees nie; ons leef in vryheid – en vryheid, my vriende, is die begin van ware transformasie.
As jy nie vry is om te sondig nie, dan is jy nie vry nie.
Dit is ‘n gewaagde stelling, en een wat sommige mense ongemaklik kan maak, maar dit is die waarheid. As genade jou nie vrymaak om te sondig nie, dan het dit jou eintlik glad nie vrygemaak nie.
Daar is egter ‘n ander kant aan hierdie muntstuk: vryheid beteken nie dat jy wil sondig nie – ten minste nie vir altyd nie. Dit is die pragtige paradoks van genade.
Kom ons fokus op die woord “wil”.
My ma het altyd ‘n gesegde gehad wanneer ek oor takies gemor het. “Moet ek skottelgoed was?” Sou ek vra. Haar antwoord was klassiek: “Jy hoef nie as jy wil nie.”
Destyds het dit my mal gemaak, maar soos ek ouer geword het, het ek besef dat sy iets beet gehad het. Die eintlike kwessie was nie of ek die skottelgoed moes was nie – dit het gegaan oor wat ek wou doen. As ek nie wou help nie, het dit iets oor my verklap, nie oor die skottelgoed nie.
Dit geld ook vir sonde. Die vraag is nie of jy vry is om te sondig nie. Jy is. Daarvan het Genade seker gemaak. Die vraag is:
Hoekom sou jy wou?
WAT VERANDER ONS BEGEERTES?
Genade, natuurlik.
Reëls verander nie harte nie – vrees ook nie – maar genade wel. Wanneer jy weet dat jy reeds geregverdig, geliefd en aanvaar is, word jy nie meer deur skuldgevoelens, skaamte of vrees vir die hel gedryf nie. Jy is vry om te lewe – nie omdat jy bang is om te op te mors nie, maar omdat jy wil leef in die vryheid wat genade jou gegee het.
Paulus skryf in Titus 2:11-12,
Want die verlossende genade van God het verskyn vir alle mense, en voed ons op, sodat ons in hierdie bedeling verstandig en regverdig en godvresend kan leef, deur goddeloosheid en wêreldse begeertes te verwerp…
Het jy dit gesnap? Dit is genade – nie skuld nie – wat ons lei om weg te draai van sonde en na God toe.
Genade maak ons nie net vry van die wet se veroordeling nie – dit maak ons vry om iemand nuut te word. Dit is nie ‘n reëlboek of ‘n skuldgevoel nie. Genade is God se onverdiende, onverbiddelike guns wat ons van binne na buite verander. En een van die maniere waarop genade werk, is deur te hervorm wat ons wil hê.
Dink daaroor: Wanneer jy werklik genade verstaan – dat God jou geregverdig het, jou aanvaar het en jou onvoorwaardelik liefhet – begin dit jou hart verander. Dit gaan nie oor gedragsverandering nie; dit gaan oor transformasie. Jy hou op om te vra: “Met hoeveel kan ek wegkom?” en begin vra, “Hoekom sal ek dit in die eerste plek wil doen?”
Dan, wanneer genade sy werk doen, sal jy vind dat die antwoord op daardie vraag duideliker en duideliker word. Hoe meer jy God se liefde ervaar, hoe minder wil jy tevrede wees met die leë beloftes van sonde. Genade verander jou hart, en soos dit gebeur, verander dit jou begeertes.
DIE VRYHEID OM IETS BETER TE WIL HE
Vryheid gaan nie daaroor om te doen wat jy wil nie. Dit gaan daaroor om vry te wees om iets beter te wil hê. Genade maak jou nie minder vry om te sondig nie; dit maak jou meer vry om eerder lewe, vreugde en vrede te kies, want ware vryheid gaan nie net daaroor om gevolge vry te spring nie: dit gaan oor die ontdekking van die volheid van die lewe waarvoor God jou geskep het. Dit gaan oor die lewe met ‘n hart wat vry is om lief te hê, vry om te groei en vry om te floreer in die onwrikbare sekuriteit van God se genade.
(Oorspronklik gepubliseer in Bible Student’s Notebook en vertaal deur Johann Grobler)
| Johann Grobler se slotopmerkings: Die apostel Paulus het hierdie oënskynlik verregaande stelling gemaak in 1 Korintiërs 10:23: “Alles is geoorloof …” Weereens kan ‘n mens reageer: “Wat? Is Paulus ernstig?” Maar as jy verder lees, sal jy sien wat hy bedoel:“…ja, maar nie alles is opbouend nie. Niemand moet sy eie belang soek nie, maar dié van ander.”In Efesiërs 4:1 skryf Paulus:”Daarom spoor ek julle aan …. om so te leef dat julle die roeping waarmee julle geroep is, waardig is…”Paulus het in die eerste drie hoofstukke van Efesiërs eers die wonderlike roeping van gelowiges van hierdie huidige bedeling beskryf, voordat hy hulle aanspoor – let op, nie beveel nie – oor hulle gedrag. Dit is met die oog op God se genade aan ons dat ons aangespoor word om te wandel waardig van ons roeping. |